سایت جوجه کشی دات کام | گروه صنعتی اسکندری تولید کننده انواع دستگاه جوجه کشی خانگی و ماشین جوجه کشی صنعتی
پرورش کبک | تغذیه کبک | شرایط نگهداری کبک
کبک یا Perdicinae پرنده ای زیبا از راسته ی قرقاولان، از تیره ی بر قدیم با جثه ای متوسط که دائما در حال کوچ هستند . این پرنده ها هم بلدرچین ها ریز جثه اند و نژادهای مختلفی از آنها ،دامنه کوه های آسیای صغیر تا صخره های مناطق خاورمیانه، بلغارستان و یونان را برای زندگی اتخاب کرده اند.
درست است که سپری کردن زمستان برای هر موجود زنده ای سخت است ولی بر خلاف بسیاری از پرندگان که با آغاز فصل سرما، به مناطق گرمسیر مهاجرت می کنند، این پرنده ها ترجیح می دهند، در همان جایی که مسکن گزیده اند، باقی بمانند و فقط محل زندگی شان در حد جابه جا کردن به لابه لای بوته های انبوه و یا بین سنگ ها و صخره ها، تغییر می کند. در این پست به بررسی روش های پرورش کبک ، تغذیه کبک ، جوجه کشی با دستگاه جوجه کشی و همچنین بیماری های کبک اشاره خواهیم کرد ، با ما همراه باشید …
خصوصیات ظاهری کبک های وحشی
شکل ظاهری نر ها و ماده ها خیلی به هم نزدیک است شاید کبک نر کمی بزرگتر از ماده به نظر برسد و 800 گرم وزن داشته باشد. رنگ بال پر هر دوی آنها با توجه به زیستگاه طبیعی و موقعیت جغرافیایی جایی که زندگی می کنند با دیگر کبک ها فرق دارد. .
پرهای کبک های کوهی مایل به قهوه ای است و پرهای زیر شکم شان کمی به زردی می زند این پرنده نوک و پاهای قرمزی رنگی دارد و با پرهایی که ترکیبی از رنگ های خاکستری دارد، به زیبایی جلوه گری می نماید. قسمت گلویی آن به رنگ نخودی است که با نوار حاشیه ای پهن سیاه پوشیده شده است.
همچنین در قسمت زیری شکم و پهلو خال هایی متقارنی کشیده شده که زیبایی اش را دو چندان نمایان کرده . رنگ بال و پر کبک هایی هم که در مناطق خشک زندگی می کنند خاکستری متمایل به سفید است.
غذای کبک ها در طبیعت
گیاهان ، انواع برگ ها، دانه ها و میوه های بوته های تمشک ، خزندگان کوچک و حشرات که به فراوانی در طبیعت یافت می شود، غذای مورد علاقه کبک های وحشی است که در طبیعت زندگی می کنند .
خصوصیات رفتاری کبک ها
جالب است بدانید که کبک ها بسته به جوی که در آن قرار می گیرند، صداهای مختلفی از خود در می آورند. مثلا صدای آنها ؛
- در مواقع احساس خطر هشداری است.
- اگر قصد جنگ با پرنده رقیب یا حیوان شکارچی را داشته باشند، صدای آنها دفاعی خواهد بود.
- اگر قصد جفتگیری داشته باشند، چند شب و روز آواز جنسی سر می دهند تا توجه کبک ماده را به خود جلب کنند.
فصل جفتگیری کبک های وحشی
کبک ها دربهار یعنی اوایل فروردین ، زمانی که هوا رو به گرمی می رود، آمادگی لازم را برای جفت شدن دارند. مادامی که شرایط آب و هوا مساعد باشد و غذای کافی برای تغذیه کردن داشته باشند، دوره جفتگیری و تخمگذاری آنها تا اواسط مرداد هم ادامه می یابد .
پرنده های ماده قادرند تا 12 عدد هم تخم نطفه دار تولید کنند ولی در ایام خشکسالی، زمانی دسترسی به آب و غذا سخت است ، شرایط جفتگیری هم با مشکل مواجه می شود و حتی ممکن است کبک های ماده بیشتر از یک تخم تولید نکنند.[recent_posts num="2" offset="2"]
بعد از جفتگیری هرکبک ماده ای می تواند 5 تا 7 عدد تخم نطفه دار تولید کند و 24 روز به طور مداوم از تخم ها مراقبت می کند تا جوجه ها سر از تخم بیرون بیاورند. کبک نر در تمام دورانی که پرنده ماده روی تخم های نشسته است، وظیفه دارد در نزدیکی لانه از جفتش و تخم ها مراقبت کند و غذای ماده را تامین کند.
کبک های پرورشی
شما به عنوان پرورش دهنده ی کبک باید تفاوت های گونه ی نر و ماده را به خوبی بشناسید. با اینکه از نظر ظاهری کاملا شبیه هم هستند ولی اگر دقت کنید، اندازه ی جثه ی نر، کمی بزرگتر از ماده به نظر می رسد و طول بدنشان حدود 35 سانتیمتر است همچنین از لحاظ وزنی نرها 570 گرم می باشند در حالیکه ماده ها از وزنی به مقدار 500 گرم برخوردار هستند.
این پرنده ی خارق العاده به خاطر خاصیت گوشتی و زینتی که دارد مورده توجه بسیاری از پرورش دهندگان است. کسانی هستند که مات آواز خواندن و ظاهر زیبای او می شوند و عداه ای هم از خوردن گوشت خوشمزه ی آن لذت می برند.
فراموش نکنید که گوشت کبک نسبت به گوشت مرغ، بوقلمون، شترمرغ و بلدرچین از خاصیت ویژه ای برخوردار است علت آن هم وجود خواص درمانی فوق العاده، مزاجی گرم، طعمی دل چسب و بوی مطبوعی ست که در گوشت آن گنجانده شده است.
در حالت کلی کبک ها جزوه پرندگانی اصیل آسیایی و اروپایی هستند که توسط افراد زیادی توزیع و پرورش داده می شوند و هم اکنون به صورت تخصصی از طرف سازمان محیط زیست ایران در برابر شکارچیان حفاظت می شوند. متاسفانه نسل این پرندگان بیشتر از طرف شکارچیان به صورت غیرقانونی رو به نابودی می رود و گوشت آن با قیمت بسیار بالایی به فروش می رود.
همچنین شرایط محیطی سخت زمستانی و تابستانی در کمتر شدن جمعیت کبک بی تاثیر نیست، اکثر افراد این پرنده را به خاطر گوشت لذیذش شکار می کنند ولی غافل از اینکه ممکن است، نسل این پرنده روزی با خطر انقراض مواجه گردد.
در این مقاله می خواهیم شما پرورش دهندگان کبک را با گونه ها، زیستگاه، تغذیه، تولید مثل، تخم گذاری و… آشنا سازیم:[recent_posts num="2" cat="" order="asc" orderby="rand"]
نژاد یا گونه های کبک
کبک برفی یا Lerwa lerwa :
این گونه از کبک ها بیشتر مناطق مرتفع هیمالیا، هندوستان، پاکستان، نپال و چین را برای زندگی بر می گزینند. پرنده های نر و ماده از لحاظ رنگ آمیزی به هم شباهت دارند و منقار پاهای آن ها به رنگ سرخ روشن است تنها تفاوت آن ها در پنجه های پایی ست که نرها در پنجه ی پاهای خود یک ممیز دارند.
رنگ پرهای آن ها از ناحیه ی پشتی بلوطی بوده و از ناحیه ی شکمی به رنگ قهوه ای با خطوط سفید رنگ درآمده است. بعضی از گونه های این کبک ها تاج کوچکی بر روی سر خود دارند که زیبایی ظاهر آنها را دو چندان می کند.
کبک عربی یا Alectoris melanocephala :
این گونه از کبک ها بیشتر مناطق عمان، عربستان سعودی و یمن و اخیراً پاکستان را برای زندگی ترجیح می دهند.
کبک پرزیوالسکی یا Alectoris magna :
این نژاد از کبک به نام کبک طوقی نارنجی هم معروف است و زیستگاه آن بیشتر مناطق تبت شرقی و چین غربی می باشد، از لحاظ وزن و جثه بزرگتر از سایر کبک هاست و از طولی به اندازه ی 39 سانتیمتر برخوردار می باشد، جفت نر و ماده کاملا شبیه هم هستند و بیشتر از نسل کبک های چوکار به شمار می آیند با این تفاوت که کمی چابک تر و قدرتمندتر از آن ها می باشند.
همچنین دور گردن را دو یقه با پرهایی سیاه اشغال کرده است. قسمت پایین بدن قهوه ای و روی پهلوها نوارهای ظریفی وجود دارد.
کبک کوهی یا Alectoris graeca :
این گونه از کبک ها بیشتر در مناطق آسیای غربی و جنوب اروپای شرقی پراکنده شده اند و بیشتر مکان های خشک و مرتفع کوهستانی را برای زندگی انتخاب می نمایند، همچنین لانه سازی را روی زمین و شکاف های موجود در روی زمین انجام می دهند و در هر دوره از جفتگیری قادرند 5 الی 8 عدد تخم بگذارند.
این پرندگان پاهای قرمز تری نسبت به دیگر نژاد های کبک دارند و پرهایشان در قسمت سر، سینه و پشت به رنگ خاکستری است. آنها با بال های راه راهی که دارند عشوه گرتر به نظر می آیند . در حقیقت کبک های کوهی از نسل کبک های چوکار اند با این تفاوت که کمی تیره تر اند.
کبک چوکار یا Alectoris chukar :
به نام کبک چوکار هندی معروف است و در گویش های مختلف آن را به نام های خاسه، کو، زرج، ژرژ، کو و کوک صدا می زنند. بیشتر در مراکز هندوستان و پاکستان دیده می شود و در دره های خشک، مزارع تاکستان و در بین مناطق شیب دار سنگریزه ای، لانه سازی می کنند.
گونه های نر و ماده بسیار شبیه هم هستند و چاق تر از کبک های دیگر به نظر می رسند. رنگ این پرنده ها از قسمت های پشتی گردن تا امتداد دم، خاکستری رنگ است و سرشانه هایی به رنگ آبی کمرنگ که با ترکیبی از رنگ های قرمز و قهوه ای آمیخته شده ، دارند.
همچنین اطراف چشم، منقار و گونه های این پرنده با رنگ زرد کمرنگ پوشانده شده که در زیر گردن، گلو و سر با رنگ نخودی زیبایی تزئین شده است، خال هایی تیره رنگ دورتادور گردن را گرفته و زیبایی این پرنده ی خارق العاده را دو چندان کرده است. این کبک ها معمولا به صورت دسته ای زندگی می کنند و در هنگام خطر پرواز کرده و به نقاط مرتفع پر می کشند.
پیشنهاد می کنم ،کسانی که به فکر پرورش کبک هستند، این گونه را برای پرورش و جوجه کشی انتخاب کنند.
کبک فیلبی یا Alectoris philbyi :
جالب است بدانید این گونه به نام قدیس انگلیسی، سنت جان فیلبی مشهور است، زیستگاه آن بیشتر مناطق جنوب غربی عربستان و یمن است. این کبک ها از اندازه ای به طول 388 سانتیمتر برخوردارند و گونه ی نر و ماده کاملا به هم شبیه هستند، رنگ قسمت های بالایی بدن که سر و سینه است به رنگ زیبای شاه بلوطی، سیاه و سفید می باشد که هاله ای از رنگ های سبز، زرد، شاه بلوطی، سفید و سیاه در برخی نقاط پرنده به زیبایی تمام پخش شده است.
کبک بربری یا Alectoris Barbara :
این نوع کبک ها در تپه های سنگی و بوته زارها تا ارتفاع 100000 پایی زندگی می کنند. زیستگاه اصلی این پرنده ها بیشتر مناطق شمال آفریقا و تنگه جبل الطارق بوده که در بیشه زارها، لانه ی خود را می سازند، در هر دوره معمولا 6 الی 8 عدد تخم می گذارند.
رنگ این کبک ها از قسمت پشتی با رنگ های سیاه و سفید پوشیده شده است و قسمت های دیگر بدن ترکیبی از رنگ های خاکستری، قرمز، آبی مایل به خاکستری ست. طول بدن این پرنده ها حدود 36 سانتیمتر است و بسیار شبیه کبک پا قرمز می باشد فقط دارای سر و گردنی متفاوت می باشد.
کبک پا قرمز یا Alectoris rufa :
زیستگاه این پرنده بیشتر در فرانسه، لیبری و غرب اروپاست . البته در دشت های گسترده و سر سبزانگلیس هم دیده شده اند که متاسفانه توسط شکارچیان انگلیسی صید می گردد.
این کبک ها دارای پر و بالی به رنگ قهوه ای هستند که تا ناحیه ی سر، پس سر، پشت و انتهای دم کشیده شده است. پاها و نوک این نوع از کبک ها قرمز رنگ می باشد، اطراف حلقه ی چشم با رنگ زیبای قرمز پوشیده شده است. این پرنده ها بیشتر در مراتع و دشت های باز لانه سازی کرده و شروع به جفتگیری می کنند.
پس از بررسی مهم ترین نژاد کبک ها می رسیم به نحوه ی پرورش و تغذیه رسانی:
تغذیه کبک ها در محیط پرورشی
همان طور که در مطالب قبلی اشاره کردم، کبک ها در طبیعت بیشتر از دانه ها، میوه ها، گیاهان و حشرات مختلف تغذیه می کنند ولی زمانیکه وارد سیستم پرورشی می شوند بهتر است از همان ابتدا(جوجه) تغذیه ی آن به صورت کاملا ارگانیک و از خوراک های کنستانتره ای همچون؛ ذرت، کنجاله ی سویا، دانه های غلات، مواد ویتامینی، مکمل معدنی به اضافه ی نمک، فسفر و کلسیم و… در اختیارشان بگذارید.
همچنین شما می توانید از برگ ها، میوه ها، حبوبات، ریشه ی گیاهان و حشرات سالم برای تغذیه رسانی آن ها استفاده کنید. البته باید توجه داشته باشید که در چه مقدار و یا چه اندازه این خوراک را به خورد پرنده دهید، در غیر این صورت مسلما پرنده را با چاقی مفرط و مشکلات دیگر روبرو خواهید ساخت.
در حالت کلی کبک ، روزانه حدود 30 گرم خوراک، مصرف می کند و به ازای هر 7 کیلوگرمی که تغذیه می کند حدود 1 کیلو گوشت خالص تحویل می دهند.
جفت گیری کبک
این پرنده ها در طبیعت به صورت تک همسری هستند یعنی فقط با یک ماده آمیزش می کنند اما اگر در بستر آن ها را پرورش دهید، می توانند با 3 الی 4 ماده جفت شده و تولید مثل نمایند و درصد جوجه آوری را به صورت مطلوب افزایش دهند.
تولید مثل و تخم گذاری
در حقیقت کبک ها به صورت گروه های 15 تایی یا 20 نفره زندگی می کنند و معمولا در اواخر اسفندماه و اواسط بهار شروع به جفت گیری و تولید مثل می نمایند، سپس در ماه اردیبهشت تخم گذاری خود را آغاز می نمایند. به طور تقریبی این پرندگان فوق العاده در طول سال یک الی دو بار تخم می گذارند و در هر دوره به تعداد 7 الی 22 عدد جوجه از تخم خارج می کنند.
حدودا 26 روز طول می کشد که با مراقبت های اساسی پدر و مادر، جوجه ها از تخم بیرون آمده و پس از چند مدت با مراقبت های خانواده و تغذیه رسانی مفید، سرانجام در فصل گرم تابستان همراه با مادر روانه ی طبیعت شده و شروع به چرا و تغذیه کردن می نماید.
اگر به صورت صنعتی ، انها را پرورش می دهید، بهتر است کبک هایی که دارای سنین 7 ماهگی هستند را انتخاب نمایید زیرا بهترین سن برای تخم گذاری و باروری مطلوب در این موقع اتفاق می افتد.
فراموش نکنید که کبک های پرورشی در طول سال 2 بار تخم گذاری می کنند و هر دوره ی تخم گذاری حدود 4 ماه طول می کشد. به طور تقریبی هر کبک در اولین دوره 30 عدد تخم می گذارد ولی در دوره های بعدی و حتی سال های بعدی، این روند رفته رفته افت می نماید.
فضای پرورش کبک
پرورش کبک به دو صورت قابل انجام است، با استفاده از قفس و پرورش روی بستر
پرورش در قفس باعث سودآوری مطلوبی از پرنده می گردد و گونه های نر و ماده، تخم های نطفه دار، غذا و آب مطابق با فضای موجود در قفس ها تطبیق داده می شود. اگر می خواهید در این روش موفق شوید بهتر است از قفس ها و تجهیزات با کیفیت تر بهره گیری نمایید.
برای عملكرد مطلوب، پیشنهاد می شود؛
1. كبك های بالغ را در قفس کبک دوتایی پرورش دهید .
2. محل قفس را در جایی كه دما و نور ، به راحتی قابل كنترل است ، قرار دهید.
درست است که روش پرورش روی بستر، به سرمایه ی آنچنانی نیاز ندارد ولی سودآوری کمتری نسبت به روش اول خواهد داشت. در این روش از پن بندی سالن، جهت نظارت و پشتیبانی جمعیت های 20 قطعه ای استفاده می شود تا نزاع و جنگ میان گله ها را کمتر نمایند.
متاسفانه در این روش جوجه کشی نامطلوب، افزایش می یابد و درصد جوجه آوری را با سیر نزولی مواجه می کند چون مولدین تخم گذار، تخم ها را در کف بستر، جایی که ممکن است به فضولات آلوده باشند، رها می کنند .
شرایط جوجه کشی از کبک
کبک جزو پرندگانی است که به راحتی قابل پرورش است ولی جالب است بدانید که؛ مولدین تخمگذار حساسیت زیادی به تخم های خود دارند ولی در صورت لمس شدن توسط انسان، هرگز روی آن نخواهند نشست مگر اینکه از دایه های استیجاری مثل مرغ یا کبوتر برای جوجه کشی استفاده کنید که این هم مستلزم هزینه برای نگهداری و مراقبت از آنها خواهد بود.
از این رو بهترین روش برای جوجه کشی از آنها استفاده از ماشین های مخصوص برای جوجه آوری از تخم نطفه دار کبک است البته برای موفقیت بیشتر بهتر است، کیفیت دستگاه ، اتوماتیک و تمام اتوماتیک بودن آن و حتی محیطی که دستگاه را در آن قرار می دهید را مورد ارزیابی قرار دهید.
ضمن اینکه ؛ اگر مولد های کبک ،با استفاده از تکنیک ها و روش های مدیریتی خاص و با استفاده از سیکل های نور و انرژی مناسب پرورش یابند، می توانند بعد از ، سپری کردن یک دوره کوتاه مدت، دوباره برای جوجه کشی و تولید تخم های نطفه دار آمادگی داشته باشند.
به شرطی که پرورش دهندگان ، اهداف خود را با رعایت پارامترهای ضروری که برای پرورش کبک اهمیت دارد به نحو احسن ، ارزیابی کنند .
مواردی از قبیل :
1. رعایت نکات و اصول بهداشتی
2. در اختیار گذاشتن تغذیه مناسب که مطابق با فاکتور غذایی است
3. ضد عفونی کردن کف بستر تا جوجه ها، مولدین و کبک های پرواری از انتقال بیماری های شایع در امان باشند
4. پیروی ازرو ش های درمانی مناسب
5. واکسینه کردن به موقع آنها
6. جمع آوری به موقع تخم ها از بستر پرورشی و نگهداری آنها در یک فضای مناسب که دما و رطوبت کافی دارد و عاری از هر نوع آلودگی است .
7. ضد عفونی کردن تخم های نطفه دار و دستگاه جوجه کشی قبل از شروع عملیات جوجه کشی
و بسیاری از موارد دیگر که اگر به موقع انجام نپذیرد، احتمال اینکه تخم های نطفه دار را در ایام ستر از دست بدهید، زیاد است.
دستگاه جوجه کشی کبک باید از دمای 37.5 درجه، رطوبت 65 الی 75% ، چرخش حداقل 3 مرتبه ای در طول روز و تهویه ی مناسب برای خروج دی اکسی کربن اضافه و هوای آلوده برخوردار باشد.
طول دوره جوجه کشی کبک 24 روز است .که قبل از قرار دادن تخم های نطفه دار توصیه می شود 24 ساعت قبل دستگاه کار کرده تا از کارکرد مناسب آن اطمینان حاصل شود، همچنین پس از قرار دادن تخم کبک در دستگاه جوجه کشی دما و رطوبت تنظیم می گردد و بهتر است دما در 37.5 درجه ثابت باشد مگر در چند روز آخر (روز 21) کاهش یافته و چرخش راک ها متوقف گشته و تخم ها به آرامی وارد مرحله ی هچ گردد.
فراموش نکنید که کل زمان هچ 12 تا 24 ساعت طول می کشد که اگر بیشتر از این طولانی شود باید تخم ها مورد بررسی قرار گیرند.
توجه کنید که اگر پرورش کبک با تهیه ی 3000 عدد تخم نطفه دار شروع گردد، پس از 26 روز حدود 2300 عدد جوجه به وسیله ی دستگاه جوجه کشی تولید خواهد شد که اگر بعضی از آن ها دچار تلفات شوند به طور تقریبی 2000 عدد جوجه ی سالم به دنیا خواهد آمد.بدون شک پس از 6 ماه جوجه های حاصل شده به عنوان گله ی مادر در سالن مورد نظر تحت نظارت و مراقبت قرار خواهند گرفت و به مرور زمان شروع به جفت گیری و تخم گذاری خواهند نمود.
بیماری کبک
رسیدگی به بهداشت، تغذیه، تهیه قفس های پرورشی استاندارد، شرایطی که بستر پرورشی دارد، واکسیناسیون به موقع، دستگاهی که برای جوجه کشی از تخم های نطفه دار کبک استفاده می شود، شرایط بهداشتی دانخوری ها و آبخوری ها …همه و همه رابطه مستقیمی با سلامت کبک های پرورشی دارد در غیر این صورت ، متابولیسم دفاعی بدن پرنده را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث بروز بیماری های زیادی خواهد بود که سلامت پرنده را به خطر می اندازد.
شما به عنوان یک پرورش دهنده وظیفه دارید، علت بیماری ها و راه های درمان و پیشگیری آنها را کنترل کنید. قارچ و بیماری های بستری می توانند سلامت کبک ها را در طول دوره های پرورشی تهدید کنند حتی ممکن است بیماری از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد.
اوج فاجعه زمانی است که بیماری ها از طریق مولدین به نطفه های جوجه نشده انتقال می یابد و شما زمانی متوجه این امر می شوید که تعداد کثیری از نطفه ها بدون سپری کردن ایام ستر یا بعد از هچ شدن از دست خواهید داد پس بهتر است با یک برنامه ریزی منظم و دقیق، و با سرعت بخشیدن به موارد درمانی از شدت یافتن و گسترش بیماریها ممانعت به عمل آورید.
در حالت کلی بیماری های شایع و مهم ی که ممکن است کبک ها به آن مبتلا شوند، به دو دسته تقسیم می شوند و عبارتند از :
1. بیماری های انگلی که مهترین آنها کوکسیدوز است.
2. بیماری های ویروسی که مهمترین آن نیوکاسل و مایکوپلاسماست.
• کوکسیدوز : نوعی انگل تک سلولی ست که بدن پرنده را درگیر خویش می کند و موجب اسهال خونی و لکه های خونی در کبک می شود، علت انتقال آن بیشتر از سمت جوجه های یک هفته ای بوده یا از طریق رطوبت زیاد در بستر پرنده ایجاد می شود. بهتر است محیط پرنده را به طور مرتب تمیز کنید و پرنده را واکسینه نمایید.
• مایکوپلاسما: باعث مشکلات تنفسی در کبک ها می شود و بیشتر از تخم ها نطفه دار ناسالم به جوجه ها منتقل می گردد، برای پیشگیری از شیوع بیماری بهتر است از روش حذف گله بیمار و داروی تایلوزین به میزان کافی مصرف شود.
• نیوکاسل: ویروس شایعی در بین پرندگان است و اغلب در زمستان و با کاهش دمای هوا در میان کبک ها مشاهده می شود، و ممکن است از طریق پرندگان شکاری، خوراک آلوده ، تجهیزات سالن یا قفس به پرنده منتقل گردد. بهتر است قبل از ابتلا از واکسن مخصوص نیوکاسل استفاده شود.
• بیماری های باکتریایی مثل کالامیدیا مثلا کانی بالیسم( همدیگر خواری) از دیگر بیماری های خطرناکی است که بیشتر در بین کبک های مولد شایع می شود. پرنده مبتلا قطعا دچار سوء تغذیه ( کمبود ویتامین و پروتئین ) است البته مشکلات تنفسی، بلوغ زود رس و عوال دیگر هم در تشدید بیماری نقش دارند و لی به اندازه موارد قبلی، تشدید کننده کانی بالیسم نیستند.
کانی بالیسم یک بیماری فوق العاده خطرناک است که در زمان تخم گذاری و تولید مثل کبک ها بروز می کند .وقتی بیماری شدت می یابد، سلول های عصبی پرندگان مبتلا تحت تاثیر قرار می گیرند و یک آن ممکن است به یکدیگر حمله کرده و گوشت و پوست هم را به دندان بگیرند.
حرف آخر:
همچنین پرندگانی كه برای توليد گوشت پرورش داده می شوند بايد به سرعت به وزن فروش برسند، پس شما پرورش دهندگان عزیز برای تحقق این عمل به يك چرخه (سيكل) روشنايی متناوب 20 ساعته نیازمندید که قادر باشد به صورت متناوب روشنايی ایجاد کرده و سبب رشد مطلوب کبک ها گردد.
امید است با خواندن مطالب ذکر شده و رعایت آن ها از یک سیستم پرورش اصولی و سودآور برخوردار گردید.
