همه چیز درباره جفت گیری مرغ و خروس

جفت گیری مرغ و خروس

افرادی که به پرورش مرغ می پردازند، حتما چندین بار رقص خروس دور مرغ و دنبال کردن او در حیاط مرغداری را دیده اند، که این رفتار  نشان از شروع فصل گرما و افزایش تمایلات مرغ و خروس ها برای جفت گیری دارد.

یکی از اهمیت های جفت گیری  مرغ و خروس، تولید تخم نطفه دار است. اگر جفت گیری صورت نگیرد، تخم های تولید شده توسط مرغ، دیگر نطفه دار نخواهند بود.

از طریق دو روش می توان از تخم های نطفه دار جوجه کشی به عمل آورد، یکی این که مرغ به طور طبیعی کرچ شود و دیگری، تخم ها در دستگاه جوجه کشی قرار بگیرند.

از وظایف اصلی خروس ها ادامه دادن به نسل خود می باشد که این کار را با جفت گیری با مرغ هایی که در اختیار دارند انجام میدهند.

دستگاه جوجه کشی ارزان ۱۲ تایی

مشاوره خرید

 پس می توان فهمید که خروس ها همیشه به جفت گیری تمایل دارند. توجه کنید که این تمایلات در فصل بهار بسیار افزایش می یابد.

برای جفت کردن مرغ و خروس ها، لازم است که نسبت خروس به مرغ در گله حتماً رعایت شود. یک نسبت مناسب، معمولاً حضور یک خروس برای 6 تا 10 مرغ می باشد. این موضوع به نژاد مرغ بستگی دارد. برای نژادهای سنگین وزن خروس بیشتر و برای نژادهای سبک وزن تعداد خروس کمتری در نظر میگیرند.

در این مقاله از سایت جوجه کشی دات کام ما به بررسی عوامل موثر و چگونگی انجام جفت گیری مرغ و خروس می پردازیم. برای آشنایی با این موضوع همراه ما باشید.

فصل مناسب جفت گیری

با این که در تمام فصل های سال جفت گیری صورت می گیرد، اما این رفتار در فصل بهار بسیار افزایش پیدا میکند. در این فصل خروس ها سعی می کنند تا نظر مرغ ها را جلب کنند.

حتی خروس  برای مرغ های خود غذا هم پیدا می کنند. درست است که رفتارهای این چنین مستقیماً باعث جفت گیری نمی شود، اما مرغ در آینده این رفتار های خروس را برای انتخاب خروس مناسب جهت جفت گیری در یاد خواهد داشت.[recent_posts num="2" offset="2"]

رفتار های جفت گیری در خروس

اگر که خروسی از یک گله دیگر مزاحم مرغ ها شود، خروس گله با وی درگیر شده و آن خروس را فراری می دهد. اکثراً خروس ها سعی می کنند که به خروس های دیگری برتری و تسلط خود را نشان دهند.

در این میان بعضی رفتار های به اصطلاح عاشقانه هم از خروس برای جلب بیشتر توجه مرغ صورت می گیرد. این رفتارها در خروس های جوان بیشتر دیده می شود.

یکی از این رفتارها، رقصیدن خروس برای مرغ مورد نظر می باشد. این رقص بی نظیر به این صورت است که خروس یک بال خود را در دور مرغ مورد نظر به زمین می زند.

این رقص مقدمه ای برای انجام جفت گیری است. خروس سعی می کند با رقص خود را به پشت مرغ برساند و جفت گیری را شروع کند، در حالی که بعضی از خروس ها هم این رقص را انجام نداده و مستقیماً به جفت شدن می پردازند.

برای انجام عمل جفت گیری، خروس بر روی مرغ قرار می گیرد و تلاش می کند که خود را ثابت نگه دارد. حتی دیده می شود که خروس برای ثابت ماندن تاج مرغ و گردنش را با با انگشتش می گیرد.

اگر در گله بیش از یک خروس وجود داشته باشد، فضای رقابتی به وجود آمده و خروس ها برای جلب توجه مرغ ها با هم به رقابت می پردازند.

اهمیت حضور خروس برای مرغ

یکی از مهمترین فواید وجود خروس در کنار مرغ ها، داشتن تخم های بارور و نطفه دار است. اگر خروس ها نبودند دیگر مرغ ها نمی توانستند تخم نطفه دار بگذارند.

دومین ویژگی مهم خروس به نفع مرغ ها، محافظت از گله می باشد. خروس هر گله با محافظت نمودن از گله از آسیب رسیدن به مرغ ها توسط خروس های دیگر جلوگیری می کند.[recent_posts num="2" cat="" order="asc" orderby="rand"]

همچنین خروس ها برای مرغ ها غذا پیدا میکنند. این خود دلیلی کافی برای نشان دادن اهمیت حضور خروس در کنار مرغ ها می  باشد.

رفتار مرغ ها در فصل جفت گیری

زمانی که هورمون های مرغ افزایش پیدا می کنند، بخصوص در فصل بهار، این مرغ ها رفتارهای خاصی از خود نشان می دهند که بیانگر آماده بود مرغ برای جفت گیری است. اولین مرحله برای جفت گیری انتخاب خروس مناسب می باشد.

این در زمانی صورت می گیرد که تعداد خروس ها در گله بیشتر از یک عدد است. اگر تعداد خروس موجود در گله فقط یک عدد باشد، دیگر رقابتی وجود نداشته مرغ هم مجبور نیست از میان چندین گزینه یکی را انتخاب کند.

دلایل عدم جفت گیری خروس با مرغ ها

همانطور که در قسمت قبل به آن اشاره کردیم باید بین تعداد خروس و مرغ های گله تناسب برقرار شود . این تناسب یک خروس برای 6 تا 10 مرغ می باشد. اگر تعداد مرغ ها خیلی زیادتر از این تناسب باشد، با توجه به این که خروس حداکثر تا 20 بار می تواند در روز جفت گیری کند، با مرغ های باقی مانده به دلیل خستگی جفت گیری نخواهد کرد.

در گله هایی که تناسب تعداد برقرار است، جفت نشدن مرغ و خروس ها می تواند به خاطر پیر یا بیمار بودن خروس باشد.

خروس های جوان هم ممکن است در اوایل با نحوه انجام جفت گیری مشکل داشته باشند که حضور و مشاهده خروس های دیگر می تواند به خروس جوان کمک بکند.

انتخاب کردن خروس مناسب

مرغ ها در بیشتر موارد خروس ها را مقایسه و مورد ارزیابی قرار می دهند. در انتخاب خروس مورد نظر، به رنگ پرها دقت می کنند که دارای درخشان ترین پر ها باشد.

خروسی مناسب مرغ ها است که برای وی غذا تهیه کرده، به گله اهمیت دهد و رفتار خوبی داشته باشد.

همچنین  مرغ ها به خروس دارای شانه قرمز روشن علاقه دارند.

اما در برخی از مواقع مرغ ها ثبات خود را از دست می دهند. مثلا از خروس هایی غذا برای خوردن می گیرند،  اما اجازه جفت شدن به آن ها نمی دهند.

در زمان نشستن مرغ روی تخم هایش هم تمایل این مرغ به جفت گیری به صفر می رسد و اگر خروسی در این حالت بخواهد با آن مرغ جفت گیری کند، با عصبانیت شدید مرغ رو به رو خواهد شد.

سن مناسب برای جفت گیری مرغ و خروس

خروس ها معمولا از 4 ماهگی به بعد به تدریج به بلوغ جنسی میرسند و این رفتار نیز در آنها مشاهده میشود. اما از 5 ماهگی به بعد یک خروس میتواند مرغ را بارور نموده تا تخم نطفه دار تولید کند. البته در مرغ و خروس های جوان میزان نطفه دار بودن تخم کمی پایین است.

کلواک در مرغ

هم مرغ و هم خروس دارای کلواک می باشند. کلواک سوراخ پشتی جانور است که تنها مخرج برای مجرای تناسلی، روده ای و ادراری در پرندگان است. در مرغ و خروس با تماس این دو کلواک به هم،  اسپرم از دستگاه تناسلی خروس به مرغ انتقال داده می شود.

نحوه جفت گیری

وظیفه خروس در فرآیند جفت گیری تولید اسپرم و انتقال آن به کلواک مرغ می باشد. زمانی که خروس به طور ثابت روی مرغ قرار گرفت، کلواک مرغ و برآمدگی خروس با هم تماس یافته و اسپرم از خروس به مرغ انتقال می یابد.

بسته به نژاد و اشتیاق، خروس در یک روز می تواند 10 تا 30 بار جفت گیری نماید. نکته جالب این که بعد از انتقال اسپرم، این اسپرم ها تا 5 روز در دیواره لوله رحم مرغ می مانند و به بارور کردن تخم ها ادامه می دهند.

مشکلات موجود در فرآیند جفت گیری

گاهی وقت ها مشاهده می شود که خروس ها رفتار خشنی با مرغ های خود دارند. خروس های پرخاشگر موجب زخمی شدن ماده های خود می شوند.

یکی از قسمت های آسیب پذیر مرغ در هنگام جفت گیری، پشت مرغ است که خروس با پنجه های خود بعضی وقت ها باعث به وجود آمدن زخم های سطحی در آن ناحیه می شود.

در برخی موارد هم اگر خروس خشن عمل کند، پنجه هایش می تواند پوست پشت بدن مرغ را عمیق زخمی کند.

در صورتی که زخم مرغ جدی بوده و خونریزی کند، توصیه می شود مرغ مورد نظر را برای چند روزی جهت مداوا و بهبودی از گله جدا کرده و با دامپزشک مشورت کنید.

اگر خروس شما به رفتار عصبانی خود ادامه دهد و باعث زخمی شدن مرغ های بیشتری شود، می توانید خروس دیگری را جایگزین او بکنید.

از مشکلاتی که ممکن است در جفت گیری مرغ و خروس ها با آن ها رو به رو شویم، نطفه دار نشدن تخم ها می باشد. دلیل این کرک دار بودن خروس  بعضی از نژاد ها می باشد. برای حل این موضوع  کرک های موجود در قسمت انتقال اسپرم را حذف کنید تا کلواک ماده راحت تر به کلواک نر بچسبد.

جمع بندی

در این مقاله از سایت جوجه کشی دات کام، ما به بررسی جفت گیری مرغ و خروس و عوامل موثر در آن پرداختیم. به طور کلی خروس علاوه بر جفت گیری با مرغ، فواید بسیاری برای آن ها نیز دارد. مرغ ها بدون خروس امنیت نداشته، در تهیه غذا ممکن است به مشکل بخورند، از همه مهمتر دیگر قادر به تولید تخم های نطفه دار نخواهند بود.