سایت جوجه کشی دات کام | گروه صنعتی اسکندری تولید کننده انواع دستگاه جوجه کشی خانگی و ماشین جوجه کشی صنعتی
گوشت مرغ یکی از مهمترین مواد غذایی پروتئینی با ارزش محسوب می گردد که سرشار از اسید های آمینه ، ویتامین ها و مواد معدنی است که نقش مهمی در تامین امنیت غذایی و سلامت جامعه دارد.
اطلاعات جامع و کاملی در خصوص میزان مواد مغذی موجود در گوشت مرغ های بومی کشور وجود ندارد. اما با توجه به تغذیه متنوع مرغ های بومی (حشرات، کرمها، گیاهان، صیفیجات، باقی مانده خوراک انسانی و دانه ها) و گردش در علفزارها و محیط بیرون، طبیعتا باعث افزایش کیفیت گوشت تولیدی در قیاس با گوشت مرغ های صنعتی می شوند که فاقد تنوع خوراک و گردش در محیط طبیعی هستند. تحقیقات صورت گرفته نشان میدهد مرغ هایی که بصورت آزادانه قادر به گردش در محیط طبیعی هستند، میزان چربی لاشه کمتر، قوام گوشت ران و سینه بالاتر، میزان پروتئین، کل کلاژن، روی (Zine) و آهن بیشتری می باشد علاوه بر این طعم و قابلیت جویدن گوشت سینه و ران در مرغ های بومی که در طبیعت و محیط بیرون گردش می نمایند بطور معنی داری بهتر است. یکی دیگر از خصوصیات ممتاز گوشت مرغان محلی در ارتباط با بازده لاشه است که تحقیقات صورت گرفته بر روی مرغان بومی استان لرستان نشان می دهد که بازده لاشه مرغان میجلی حدود ۷۶ تا ۷۸ درصد می باشد. که بازده مطلوبی محسوب می شود.
خواص گوشت مرغ بومی
اگر چه در گذشته نه چندان دور گوشت مرغ بومی در بینغ مصرف کنندگان به دلیل کیفیت و طعم مناسب از مقبولیت خوبی برخوردار بود، با این حال مرغ های بومی که در روستاها بطور سنتی پرورش مییابند به دلیل قیمت بالا و أحیاناً گنده خواری باعث شده که مصرف کنندگان علی رغم طبیعی بودن گوشت مرغ های بومی، تمایل چندانی به پرداخت هزینه بیشتر برای تهیه گوشت مرغ محلی نداشته باشند. به طوری که بر اساس آمار معاونت بهبود تولیدات دامی سازمان جهاد کشاورزی میزان تولید گوشت مرغ در کشور ۱۹۶۷ هزار تن در سال ۱۳۹۲ اعلام شده است. که از این میزان تنها دو درصد آن یعنی حدود ۴۲ هزار تن گوشت مرغ از محل فعالیت پرورش مرغ بومی کشور حاصل شده است. در چندین سال گذشته دراصلاح نژاد مرغ های بومی صورت گرفته، پیشرفتهای قابل توجهی در بهبود عملکرد مرغ های بومی صورت گرفته است، به طوری که طبق اطلاعات مرکز اصلاح نژاد مرغ بومی استان اصفهان، وزن خروس ها در پایان ۱۲ هفتگی به حدود ۱۷۵۰ گرم افزایش یافته است.
با توجه به هزینه پایین نگهداری مرغ های بومی در روستاها در قیاس با مرغ گوشتی صنعتی و از طرفی با توجه به افزایش عملکرد مرغ های بومی، میتوان با برنامه ریزی و سرمایه گذاری در بهبود تولید گوشت مرغ بومی و بسته بندی مناسب علاوه بر تامین بخشی از نیاز های پروتئینی کشور ، با تولید ارگانیک این محصول زمینه صادرات گوشت مرغ بومی و افزایش سوددهی و اقتصادی شدن پرورش مرغ بومی در سطح روستاها را فراهم نمود.در کشورهای توسعه یافته ، اهمیت زیادی به گوشت مرغ بومی می دهند ، به طوری که این محصولات تحت عنوان محصولات سالم با قیمت بالاتری به فروش می رسد.
