آماده کردن جایگاه پرورش مرغ بومی

جایگاه-پرورش-مرغ-بومی

آماده کردن جایگاه پرورش مرغ بومی

قبل از انتقال جوجه ها به محل پرورش، باید سالن را آماده کرد. کلیه لوازم و بستر، جمع آوری و از جایگاه خارج شود. پس از گردگیری، دیوارها، سقف و پنجره ها را تمیز می کنیم. به وسیله آب معمولی، جایگاه شسته و ضدعفونی شود. در صورت امکان، بهتر است کف سالن با شعله افکن سوزانده شود تا کلیه عوامل بیماریزا از بین بروند.

محل نگهداری مرغ بومی در روستا

بعد از آن، درب و پنجره ها را باز می گذاریم تا سالن خشک شود. و در نهایت، بستر را پهن و دانخوری ها و آبخوری ها را در جاهای مناسب قرار می دهیم. در روزهای اول تا حدود ۱۶ روز، برای تغذیه از سینیهای مسطح و کار تنهای جوجه (با ارتفاع ۳ سانتی متر) می توان استفاده کرد.

ارتفاع بستر با توجه به فصل پرورش مرغ ؛ ۱۰-۵ سانتیمتر می باشد. پس از آماده شدن سالن، باید درجه حرارت و رطوبت آن تنظیم شود. و در نهایت، بعد از گذشت ۲۶ ساعت، جوجه ها را به سالن منتقل می کنند.

در روزهای اول، دمای جایگاه باید ۳ درجه سانتیگراد باشد. این میزان حرارت، با افزایش سن، هر هفته دو درجه کاهش مییابد تا به ۱۷-۱۸ درجه سانتیگراد برسد. پس از آن، درجه حرارت باید در همین حدود باقی بماند.

دستگاه جوجه کشی درنا 1 - جوجه کشی
دستگاه جوجه کشی درنا 1

پرورش دهندگان باید در مورد این تغییرات در دستگاه جوجه کشی مرغ نیز دقت داشته باشند که تغییرات دمایی تاثیر بسیاری بر کالیبراسیون آن خواهد گذاشت.

جایگاه پرورش مرغ

تغذیه جوجه ها

تغذیه مرغ بومی در روستا

بعد از تولد، بهتر است به جوجه ها غذا داده شود. البته اگر تا ۲۶ ساعت تغذیه نشوند، مشکلی به وجود نخواهد آمد. در ساعت های اولیهٔ ورود به جایگاه، آب ولرم حاوی ۵٪ شکر یا ملاس، برای شادابی و کاهش استرس ایجاد شده از حمل و نقل، مفید است.

تغذیه، بهتر است از روز اول با خوراک فرموله شده انجام شود. (در صورت عدم دسترسی به دان مورد نیاز در سه روز اول، از ذرت و مقدار کمی گندم و برنج آردی نیز می توان استفاده کرد). موادغذایی فیبر زیاد (مانند جو) نباید استفاده شود.

تا سن پنج هفتگی می توان جوجه مرغ ها و خروس ها را با هم نگه داشت. پس از انتخاب خروس های مورد نیاز (به ازاء ۸-۷ قطعه مرغ یک قطعه خروس)، بقیه خروس ها را می توان به عنوان مازاد به فروش رساند.[recent_posts num="2" offset="2"]

پراکندگی جوجه ها در جایگاه

دمای مورد نیاز برای پرورش مرغ بومی

تجمع جوجه ها در اطراف منبع حرارتی، نشان دهنده سردی ، پراکندگی آنها در کنار دیوارهای سالن، نشان دهنده گرمی و پراکندگی یکنواخت حاکی از دمای مناسب آشیانه است. در صورت افزایش و یا کاهش شدید درجه حرارت سالن، درصد تخم گذاری و رشد طیور کاهش مییابد.

نور در پرورش مرغ بومی

نور در پرورش طیور

پرورش پولت

در هفته اول، در تمام ؛۲ ساعت باید روشنایی تأمین شود. از هفته دوم، نور کم می شود، به طوری که هر هفته ۲ ساعت از روشنایی کاهش می یابد تا به ۱۰ تا ۱۲ ساعت برسد. این وضعیت تا قبل از تولید، حفظ می شود.

با شروع تخم گذاری، تحریک نوری اعمال می شود. یعنی هفته اول، یک ساعت به زمان روشنایی اضافه می کنیم. (در زمان پولت به مدت ۱۰ تا ۱۲ ساعت ثابت بوده) از هفته دوم، «ابتدای هفته نیم ساعت» و «وسط هفته نیز نیم ساعت» به روشنایی اضافه می کنیم تا به ۱۵ ساعت در روز برسد.

مرغ نسبت به نور آبی کور است بنابراین می توان در هنگام فروش و یا گرفتن مرغ ها در شب از لامپ های آبی استفاده کرد.

حداکثر ارتفاع لامپ ها از کف سالن بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ سانتیمتر میباشد. شدت نور برای جوجه های ۱ تا ۱ روزه به طور متوسط ۳ وات برای هر متر مربع – برای جوجه های ۳ تا ۶ هفته، حدود ۲ تا ۳ وات – برای مرغ های جوان (پولت ها) ۲/۵ تا ۳/۵ وات – و برای مرغ های بالغ به طور متوسط ۵ وات برای هر متر مربع جایگاه، مناسب است. [recent_posts num="2" cat="" order="asc" orderby="rand"]

توجه : چون مرغ های بومی به خصوص در روستاها، بیشتر اوقات روز در خارج از آشیانه به سر می برند، این مدت زمان نیز به عنوان ساعات استفاده از نور محاسبه می شود. در صورت کمبود زمان استفاده از نور طبیعی، ساعات باقیمانده را می توان در آشیانه و با استفاده از نور مصنوعی جبران کرد.

دسته‌بندی مرغ مقالات پرورش و نگهداری پرندگان مقالات سایت
اشتراک گذاری
نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با کارشناسان فروش کارخانه
سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

ورود به سایت