تولک رفتن فنچ
پرریزی یا تولک رفتن سهره تقریبا در تمام پرندگان در دوره ای معین پرهای پیر از بدن پرنده جدا شده و به وسیله پرهای جدید جانشین می گردند و این فرایند را پرریزی پرندگان گویند. در بعضی از پرندگان این حالت پرریزی یا تولک رفتن به خوبی دیده می شود یعنی یک مرتبه پرریزی می کنند مانند انواع اردک و فلامینگو، در بعضی دیگر از پرندگان پرریزی یک مرتبه صورت نمی گیرد بلکه پرها به تدریج ریخته شده و پرهای جدید جایگزین آنها می گردند. بدین ترتیب همیشه قدرت پرواز حفظ می شود. این امر در پرندگانی که بیشتر در خطر دشمنان هستند دیده می شود مانند انواع سهره ها و گنجشک ها. سهره ها معمولا در فصل تابستان، تولک رفته و در همین موقع پرهای جدید از محل قاعده پرهای قدیم رشد کرده و پرهای قدیم را به طرف بیرون رانده و جایگزین آنها می شوند.
در مواقع پرریزی نباید قفس سهره را از محلی که قرار دارد به محل دیگری ببرید حتی برای پاکث کردن قفسی یعنی در همان محل قفس را تمیز نمود و هر چه زودتر پرنده را به جای خودش بگذارید دقت کنید که اگر هوای محل دیگر به نظر شما خوب است یا مثلا در حیاط آفتاب می باشد نباید سهره را به آنجا ببرید زیرا سهره می باید در این مواقع هوای یک میزان داشته باشد و از تحرک و هیجان دور باشد و تا آنجا که می شود کاری بکنید که سهره استراحت بکند تا موقعی که کاملا پرهایشان کامل بشود و دوباره به بازی و شیطنت بپردازد. اگر در موقع تولکی محل سهره را تغییر بدهید ممکن است دوباره پرهای نو که تازه در آمده همراه با پرهای کهنه بریزد که در این موقع می گویند سهره تولک تولک شده که از تولک در آمدنش سخت می شود.
تغذیه پرندگان زینتی در زمان تولک شامل چه مواردی است؟ کلیک کنید.
مواردی که در دوران پرریزی سهره باید رعایت کرد عبارتند از:
۱- رژیم غذایی مناسب (بهتر است در این دوران شاهدانه داده شود).
۲- استفاده از مولتی ویتامین، میوه و سبزیجاتی مانند کاهو، اسفناج، برگ تراب و هویج،
هویج به علت داشتن کاروتن که یک ماده ی مفید در رنگ دهی پرهای پرنده است وجود آن در جیره ی غذایی این پرنده در زمان پرریزی ضروری می باشد. استفاده از هویج به ویژه در دوران پرریزی موجب بهبود ظاهر و رنگ پرها در پرنده می شود.
۳- دادن غذای تخم مرغی، غذای تخم مرغی تهیه شده از تخم مرغ پخته به همراه هویج و بیسکویت خرد شده به صورت هفته ای یکبار در اختیار پرنده قرار گیرد.
۴- قرار دادن سهره در قفس بزرگ و جادار.
۵- سهره در این دوران با نور طبیعی نگهداری شود.
۶- قرار دادن ظرف آب در قفس جهت آبتنی کردن سهره و تعویض روزانه ی آن.
۷- قرار دادن قفسی در محل مناسب از لحاظ دما، نور و شرایط جوی.
۸- جابجا نکردن قفس.
۹- قرار دادن کف دریا و سنگریزه را در دسترس پرنده. دوره ی پرریزی سهره حدود دو ماه طول می کشد اما عواملی باعث افزایش دوران پرریزی می شود که عبارتند از:
۱- تغییر دادن جای سهره که باعث کند شدن روند پرریزی سهره می شود.
۲- ترسیدن سهره مانند حمله گربه به قفس یا ترساندن آن توسط کودکان.
۳- تغذیه ی نامناسب.
۴- بیماری ها.