سایت جوجه کشی دات کام | گروه صنعتی اسکندری تولید کننده انواع دستگاه جوجه کشی خانگی و ماشین جوجه کشی صنعتی
بیماری قرقاول
قرقاول های بالغ پرنده های بسیار جان سختی هستند و معمولا تلفات بسیار کمی میدهند. اما جوجه قرقاول تا سن یک ماهگی سیستم ایمنی ضعیفی دارد و میتواند درگیر انواع بیماری های شایع طیور شود. یکی بهترین راه ها برای افزایش ایمنی جوجه ها استفاده از مکمل ها در ماه اول و دوره رشد می باشد. چرا که اگر قرقاول در دوران جوجگی با کمبود ویتامین بزرگ شده باشد، در مقابل بیماری ها مقاومت پایینی خواهد داشت. بنابراین در دوران جوجگی باید به کیفیت تغذیه جوجه ها بسیار اهمیت داده شود. قبلا در مقاله نکات مهم نگهداری از جوجه قرقاول اطلاعات لازم راجع به این موضوع را شرح داده ایم. در ادامه این پست از بلاگ جوجه کشی دات کام قصد داریم بیماری های شایع قرقاول و نحوه درمان آنها را بررسی کنیم.
بیماری کانیبالیسم در قرقاول
کانیبالیسم در اصل بیماری نیست و یک رفتار پرخاشگرانه در بین بعضی طیور میباشد. این مشکل زمانی در گله به وجود می آید که قرقاول ها به همدیگر نوک زده و یکدیگر را زخمی میکنند. خوردن خون زخم برای قرقاول ها خوشایند بوده و همین امر باعث میشود که قرقاول ها با مشاهده زخم نسبت به نوک زدن آن ناحیه مشتاق شوند. بیماری کانیبالیسم یا همنوع خواری اگر به موقع مدیریت نشود، تلفات زیادی در گله به جای میگذارد. باید متذکر شد که قرقاول ها پرنده هایی قلمروطلب هستند و کمبود جا یکی از دلایل اصلی پرخاشگری و نوک زنی در آنها می باشد.
از دیگر دلایلی که باعث همنوع خواری در قرقاول میشود میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تغذیه غیر اصولی و ناقص
- بالا بودن ذرت جیره
- کافی نبودن تعداد دانخوری ها و آبخوری ها در محیط نگهداری قرقاول
- گرسنگی طولانی مدت
- استرس گرمایی و هوای گرم
- شدت نور زیاد
- کمبود پروتئین و مواد معدنی در جیره غذایی
- و عوامل استرس زا
برای جلوگیری از به وجود آمدن کانیبالیسم در قرقاول ها حتما باید فضای کافی به آنها اختصاص دهید. حتی جوجه قرقاول نیز در ماه های اول مستعد بیماری کانیبالیسم است.
یکی از روش های مدیریتی برای جلوگیری از کانیبالیسم نوک چینی قرقاول ها میباشد. در صورت مشاهده قرقاول زخمی یا بیمار هر چه سرعتر آن پرنده را از سایرین جدا کنید.
واکسن های مورد نیاز برای قرقاول
از جمله بیماری های قرقاول که میتوان با واکسیناسیون از آنها پیشگیری کرد میتوان موارد زیر را نام برد:
- نیوکاسل
- آنفولانزا
- مارک
- آبله
- وبا
- برونشیت عفونی و غیره
علائم این بیماری ها را بطور کامل در مقاله بیماری طیور شرح داده ایم. از بین بیماری های فوق مخصوصا در مناطق شمالی ایران 3 بیماری نیوکاسل، آنفولانزا و برونشیت بسیار شایع می باشند.
متأسفانه وقتیکه گله درگیر این بیماری ها شد، راه درمانی برای پرنده های بیمار وجود ندارد. بنابراین فقط از طریق واکسیناسیون میتوان با بیماری های فوق مبارزه کرد. اساسا تمامی واکسن ها را به قرقاول تزریق نمیکنند چون ذاتا این پرنده مقاومت بدنی بالایی دارد. اما هر پرورش دهنده موظف است با مراجعه به دامپزشکی و جهاد کشاورزی منطقه خود، یک آمار کامل از بیماری های شایع آن منطقه به دست بیاورد. سپس بر اساس این آمار دامپزشک برنامه واکسیناسیون قرقاول ها را مشخص خواهد کرد.
بیماری التهاب روده در قرقاول
این بیماری یک نوع عفونت باکتریایی است و با آنتی بیوتیک هایی همچون نئومایسین، باسیتراسین و لینکومایسین قابل درمان است. علائم بالینی این بیماری با ضعف، بی حالی، پرهای ژولیده و بال های افتاده و اسهال همراه است. در کالبد شکافی نیز در سطح روده خونریزی و در داخل آن نقاط نکروز دیده میشود. همچنین در برخی موارد که شدت بیماری حاد است، قرقاول بیمار ممکن است بدون هیچ علامت هشدار دهنده ای تلف شود. ارگانیزم بیماری التهاب روده بیشتر از طریق فضولات بستر به دیگر پرنده ها منتقل میشود. همچنین بیماری کوکسیدیوز نیز قرقاول ها را در معرض این بیماری قرار میدهد.[recent_posts num="2" offset="2"]
بیماری کوکسیدیوز در طیور بیشتر با اسهال خونی و مخاط دار خود را نمایان میکند. برای کنترل این بیماری از داروی های ضد کوکسیدیوز در جیره طیور استفاده میشود.
بیماری آسپرژیلوس در جوجه قرقاول
این بیماری بر اثر تنفس هاگ های ازاد شده از قارچ های بستر در جوجه ها ایجاد میشود. اگر بستر مرطوب باشد قارچ عامل این بیماری بر روی آن فرصت رشد پیدا میکند. این بیماری سیستم تنفسی جوجه را آلوده میکند. جوجه درگیر در حالیکه سرش به سمت بالاست و دهانش را باز نگه میدارد تا بتواند نفس بکشید از این بیماری رنج میبرد. همچنین جوجه قرقاول درگیر این بیماری اسهال بد بویی دارد و زیاد آب مصرف میکند. گاها در برخی جوجه ها، در گوشه ای از چشم آنها چرک های پنیری زرد رنگ نیز بیرون میزند که نشان از عفونت سینوس های اطراف چشم می باشد. بیماری آسپرژیلوس بیشتر جوجه ها را درگیر میکند و باعث تلفات زیادی در گله میشود. این بیماری درمان قطعی ندارد ولی با سولفات مس (کات کبود) میتوان تا حدود زیادی بیماری را در گله کنترل کرد.
بیماری سرسیاه در قرقاول
این بیماری در اثر انگل تک سلولی در قرقاول ها ایجاد میشود. کاهش اشتها ، اسهال زرد گوگردی و پایین گرفتن سر از نشانه های این بیماری می باشند. در نتیجه این بیماری دیواره روده کور ضخیم و حاوی مواد پنیری شده و جراحاتی را هم در کبد حیوان به وجود می آورد. درمان بیماری سر سیاه در قرقاول با داوری دیمتریدازول انجام میگیرد. به منظور پیشگیری از این بیماری نیز بهتر است که بستر نگهداری قرقاول ها خشک و به دور از کرم خاکی نگه داشته شود. چون کرم خاکی ممکن است این بیماری را به قرقاول منتقل کند.
وجود انگل خارجی در قرقاول
قرقاول ها به انواع انگل های خارجی از جمله کنه خونخوار، مایت، شپشک و غیره آلوده میشوند. برای جلوگیری از این انگل ها در قرقاول حتما باید امکان حمام خاک را در همان محل نگه داری قرقاول ها برای آنها فراهم کنید. آنها با غلتاندن پر و بال خود در خاک، هر انگلی که به آنها چسبیده باشد را میتوانند دفع کنند. در صورت مشاهده انگل های خارجی در گله باید سریعا با استفاده از سموم مختلف، محیط را از وجود این انگل ها پاکسازی کرد. در استفاده از سموم انگل کش باید مراقت قرقاول ها باشید تا دچار مسومیت و مرگ نشوند.
ورم دور چشم قرقاول
عفونت و ورم چشم یکی دیگر از بیماری های رایج در مزارع پرورش قرقاول میباشد. این بیماری ابتدا با علائم بیماری سرماخوردگی در قرقاول خود را نشان میدهد و بعد از گذشت یک هفته دور چشم پرنده ورم میکند.
ضعیف بودن جوجه و یا کمبود ویتامین A در جوجه ها راه را برای این بیماری باز میکند. برای درمان این بیماری در قرقاول های مریض میتوان از محلول فلور و داکسی و ب کمپلکس در آبخوری قرقاول استفاده کرد.
زخم کف پای قرقاول
یکی دیگر از مشکلاتی که قرقاول ها با آن مواجه میشوند ورم و زخم کف پا است. مخصوصا اگر بستر نگهداری قرقاول از جنس سیمان باشد به علت سختی و زبری سیمان پای قرقاول دچار زخم و عفونت میشود. بستر مناسب برای پرورش قرقاول ماسه دریایی بوده که در کنار آن باید یک محیط خاکی هم برای حمام خاک قرقاول فراهم کرد. ماسه دریایی به اندازه کافی نرم بوده و همچنین باعث خشک شدن و ازبین رفتن سریع فضله قرقاول ها میشود.[recent_posts num="2" cat="" order="asc" orderby="rand"]
راه های پیشگیری از بیماری قرقاول
قبل از جوجه ریزی حتما محیط نگهداری جوجه ها را از قبل ضدعفونی و گرم کنید. در زمان تشکیل گله مولد یا انتخاب قرقاول ها برای پرورش حتما پرنده های قوی و سالم را انتخاب کنید. در تغذیه قرقاول ها مخصوصا در سنین جوجگی باید به کیفیت جیره غذایی و ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز قرقاول ها بسیار اهمیت داده شود. هم برای افزایش مقاومت جوجه ها در آینده و هم برای داشتن مولدهای با کیفیت، باید جوجه ها را با خوراک مخصوص بزرگ کرد.
اگر قرقاول جدیدی به مزرعه وارد میکنید حتما به مدت یک ماه پرنده جدید را قرنطینه نموده تا در صورت آلوده بودن به بیماری، آن را به بقیه پرنده های مزرعه شما منتقل نکند.
اگر چربی موجود در جیره غذایی قرقاول ها بالا باشد، این پرندگان دچار مسمومیت چربی خواهند شد. در نتیجه این بیماری جوجه ها کم حال شده و شکم آنها متورم میشود و پرها ژولیده میشوند. در صورت مسومیت چربی در قرقاول باید روغن و اسید چرب جیره را قطع نمود و در جیره از ویتامین E و ب کمپلکس استفاده کرد. همچنین نمک نیز باید بطور موقت از جیره غذایی پرنده بیمار حذف شود.
برای جلوگیری از شیوع بیماری به بهداشت بستر و تجهیزات مرغداری مورد استفاده از جمله آبخوری و دانخوری خیلی اهمیت بدهید.
لاشه قرقاول های تلف شده را به شکل بهداشتی دفن کنید یا بسوزانید.
از ورد حیوانات موذی و پرندگان وحشی اکیدا به محل نگهداری قرقاول ها جلوگیری کنید.
برای جلوگیری از بیماری عفونت زرده در جوجه قرقاول های یک روزه نیز حتما قبل از جوجه کشی، دستگاه جوجه کشی، تخم های نطفه دار و محیط آن را ضدعفونی کنید. بند ناف جوجه های یک روزه چند روز طول میکشد تا جذب بدن شود و در محیط های آلوده دچار عفونت میشود.
