مزایا و معایب تغذیه جداگانه خروس ها

غذای خروس - جوجه کشی دات کام

مزایا و معایب تغذیه جداگانه خروس ها

در حالیکه تغذیه جداگانه خروس ها  (Nutrition separate cock)   از مزایای ویژه ای برخوردار است مهمترین ایراد عملی این روش در استفاده از مقادیر اندک خوراک از لحاظ جابجایی و نگهداری در کیسه میباشد.

مزایای تغذیه مجزای خروس ها، در صورت نگهداری خوراکی به مدت زیاد در مزرعه، از دست می رود. در صورتیکه خوراک خروس ها بیش از 6 هفته به ویژه در شرایط گرم و مرطوب نگهداری شود تمام این مزایا ممکن است با از دست رفتن مواد مغذی و رشد کپک از بین برود.

تغذیه و جوجه درآوری

جوجه درآوری موفق بستگی به وجود مقدار کافی مواد مغذی در تخم مرغ بارور و شرایط محیطی برای تبدیل جنین به جوجه زنده دارد. از نقطه نظر تغذیه ای جوجه در آوری می تواند تحت تأثیر باروری مرغها و خروس ها، مواد مغذی ذخیره شده در تخم مرغ برای جنین و ویژگی های خاص فیزیکی تخم مرغ که بر روی تبادل رطوبت و گازها اثر می گذارد، قرار می گیرد.

عموما وضعیت تغذیه ویتامین در گله های مادر از عوامل تغذیه ای مؤثر بر جوجه در آوری می باشد. ضمن اینکه امروزه اثر عدم تعادل با ازدیاد یک ماده مغذی بر قابلیت زنده ماندن جنین محرز می باشد. در مباحث بعدی فرض بر این است که شرایط جوجه کشی در حد مطلوب بوده و ذخیره و حمل ونقل تخم مرغها تحت شرایط محیطی و بهداشتی مناسب صورت می گیرد.

دستگاه جوجه کشی درنا 4 - جوجه کشی
دستگاه جوجه کشی درنا 4

باروری : مایه تعجب است که اطلاعات اندکی در زمینه اثر تغذیه بر روی باروری به ویژه در مورد مرغ ها وجود دارد. فرض بر این است که اگر مرغ قادر به تولید تخم مرغ باشد و اسپرم های زنده نیز وجود داشته باشند باروری صورت می گیرد.

لذا فرض شده که اثرات تغذیه بر روی باروری تخم مرغ در مقایسه با اثرات آن بر تشکیل تخم مرغ بسیار جزئی می باشد. این مطلب برای مواد مغذی همچون ویتامین ها و مواد معدنی صحیح می باشد ولی برای مواد مغذی همچون انرژی و پروتئین که بر روی جثه و ترکیب بدن اثر می گذارند ممکن است صحیح نباشد. اخیرا در مطالعه ای لوپز و لیسون ( ۱۹۹۰) مشخص نمودند که سطح پروتئین جیره اثر چشمگیری بر روی باروری دارد ( جدول 4-5 )

اثر پروتین جیره بر باروری مرغ ها

در این جیره ها سطوح متیونین و لیزین و انرژی ثابت نگه داشته شدند و فقط سطوح پروتئین خام جیره تغییر کرد. تمام خروس ها به صورت جداگانه و با جیرۀ حاوی ۱۲ درصد پروتئین خام تغذیه شدند. لذا اعداد درج شده در جدول 40-0 منحصرا مربوط به مرغها می باشد. لوپز و لیسون (۱۹۹۵) نتیجه گرفتند که این اثر پروتئین خام به دلیل وزن بدن مرغها می باشد زیرا مرغ هایی که جیره های با پروتئین پائین دریافت کرده بودند در کل دوره آزمایش وزن کمتری داشتند. در سن 64 هفتگی وزن مرغ هایی که جیرۀ حاوی ۱۰ درصد پروتئین خام دریافت کرده بودند ۵۰۰ گرم کمتر از مرغ هایی بود که جیره دارای 16 درصد پروتئین مصرف می کردند، گرچه مصرف انرژی و خوراک در تمام تیمارها یکسان بود. بنابر این محدود نمودن افزایش وزن پس از اوج تولید، در حفظ فعالیت بالای جفتگیری مرغ های کوچک و پر تحرک نقش اساسی داشته است. در این رابطه می توان گفت تغذیه بیش از حد انرژی و پروتئین موجب چاق شدن پرنده و کاهش تمایل به جفتگیری با خروسها و کاهش باروری می شود.

این مفهوم برای خروسها نیز صادق است زیرا در صورت تغذیه بیش از حد انرژی و پروتئین، باروری آنها نیز کاهش خواهد یان “. تغذیه بیش از حد خروس های مادر لگهورن نیز موجب کاهش چشمگیر کل اسپرم تولیدی همراه با افزایش تولید اسپرم های مرده شد.

استفاده از سیستم های تغذیه مجزای خروس ها موجب بهبود باروری خروس ها شده است زیرا در این سیستم جلو گیری از تغذیه بیش از حد بهتر صورت می گیرد. با این وجود به نظر می رسد حتی در تغذیه مجزای خروس ها استفاده از جیره های کم پروتئین مفید باشد.[recent_posts num="2" offset="2"]

دسته‌بندی مقالات جوجه کشی
اشتراک گذاری
نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با کارشناسان فروش کارخانه
سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

ورود به سایت