سایت جوجه کشی دات کام | گروه صنعتی اسکندری تولید کننده انواع دستگاه جوجه کشی خانگی و ماشین جوجه کشی صنعتی
شکستن تخم مرغ های نطفه دار
صرف نظر از روش پرورش و مدیریت مرغ و خروس، موفقیت در تولید مثل با شکست تخم مرغ در مزرعه یا جوجه کشی تعیین میگردد. شکستن تخم مرغ ابزاری برای تعیین باروری قبل از قرار دادن تخم مرغ در دستگاه جوجه کشی و همچنین تعیین تلفات اولیه جنین پس از ۵ تا ۷ روز از خواباندن تخم مرغ ها در دستگاه جوجه کشی می باشد.
شکستن تخم مرغ های تازه
در مورد تخم مرغ تازه، پوسته به دقت شکسته شده و زرده را در بین پوسته یا کف و دست می چرخانند تا صفحهٔ رویانی به طور واضح مشخص شود. در تخم مرغ بارور صفحهٔ رویانی به صورت برجسته و به رنگ سفید یا کمی روشن تر از رنگ زرده اطراف آن می باشد. در تخم مرغ غیر بارور صفحهٔ رویانی مشخص است اما فاقد علائم ذکر شده می باشد
باروری حقیقی عبارت است از درصدی از تخم مرغ های مورد بررسی که بارور بوده اند. برای هر گلهٔ مادر باید حداقل ۹۰ تخم مرغ مورد بررسی قرار گیرد. ۵ تا ۱۰ روز بعد از خواباندن تخم مرغ ها در دستگاه جوجه کشی می توان تعداد تخم مرغ های بارور، غیر بارور و همچنین تلفات اولیه را تعیین نمود. بدین منظور تخم مرغ ها به دقت شکسته شده و صفحهٔ رویانی یا جنین در داخل پوسته یا روی کف دست مورد بررسی قرار می گیرد. تخم مرغ های غیر بارور رنگ اصلی زرده را حفظ می کنند و در مقایسه با تخم مرغ های تازه کمی متفاوت به نظر می رسند. صفحهٔ رویانی کاملاً متمایز و کوچک میباشد. در تخم مرغ هایی که جنین آنها در روز اول تلف شده قطر صفحهٔ رویانی بیشتر و صفحهٔ رویانی بهخودی خود مشخص نیست.
شرایط تخم نطفه دار
زرده اغلب رنگ روشن دارد و بعضاً دارای لکه هایی است. در زمان نوربینی در سن ۷ روزگی مجموع تعداد جنین های قابل مشاهده به صورت درصدی از تخم مرغهای مورد بررسی قرار گرفته به عنوان درصد باروری نوربینی بیان میشود. تخم مرغ ها را می توان بعد از خروج جوجه از تخم مرغ مورد بررسی قرار داد در این صورت سن دقیق تلفات جنینی مشخص می گردد.
به طور متداول تلفات جنینی به تلفات اولیه، دورهٔ میانی و انتهایی تقسیم می شود که بترتیب اشاره به سن ۱ تا ۷، ۸ تا ۱۶ و ۱۵ تا ۲۱ روزگی دارد. پس از ۲۱ روز قرار گرفتن تخم مرغ ها در دستگاه، تمایز تخم مرغ های غیر بارور و تلفات اولیهٔ جنین بسیار سخت است. تعیین سن مرگ و میر جنین از لحاظ رفع مشکلات جوجه در آوری و تشخیص آن (به عنوان مثال نقص در مدیریت ضعیف یا تغذیه ) بسیار مهم است. اگر طبق روال معمول فرض کنیم که هیچ بیماری در گله وجود ندارد بنابراین مرگ و میر اولیهٔ جنین مربوط به شرایط نامناسب نگهداری تخم مرغ، دستکاری تخم مرغ ها و شرایط نامناسب دورهٔ پیش جوجه کشی می باشد.
از طرف دیگر تلفات جنینی دورهٔ میانی (۷ تا ۱۶ روزگی) که معمولاً بندرت مشاهده می شود مربوط به کمبود ویتامینها در جیرهٔ مرغ مادر می باشد. مرگ جنینی در ۱۵ تا ۲۱ روزگی بیشتر به شرایط جوجه کشی و ندرتاً به مدیریت گلهٔ مادر گوشتی یا تغذیه مربوط می شود.
