روشهای واکسیناسیون در کلیه طیور | چگونه پرنده خود را واکسن بزنیم؟

روش های واکسیناسیون جوجه ها - سایت جوجه کشی دات کام

روشهای واکسیناسیون در کلیه طیور

روشهای واکسیناسیون در کلیه طیور : این روشهای واکسیناسیون کلی بوده و برای کلیه طیور مخصوصا مرغ استفاده می شود. برحسب نوع استفاده و طریقه مصرف ذکر شده بر روی خود واکسن این توصیه ها به کار گرفته می شود.

روش قطره چشمی

این روش برای واکسن های زنده مانند نیوکاسل، برونشیت و لارنگوتراکییت کاربرد دارد. در این روش هر ۱۰۰۰ دز واکسن را در ۲۸-۲۲ میلی لیتر آب مقطر حل کرده و سپس یک قطره در چشم حیوان می چکانند. بهترین راه برای تست قطره چکان و میزان آب مورد نیاز برای رقیق کردن، چکاندن ۱۰۰۰ قطره آب و سپس اندازه گیری آب جمع شده می باشد که میزان آب مورد نیاز برای رقیق کردن ۱۰۰۰ دز واکسن را روشن می سازد.
روش تزریقی : این روش برای واکسن های کشته و روغنی و بعضی از واکسن های زنده مانند مارک و رئوویروس بکار می رود. این روش بصورت تزریق داخل عضلانی( سینه و ران) و یا زیر جلدی (گردنی) صورت می گیرد. معمولا این واکسن ها در بطری های ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ دزی در دسترس هستند. که با استفاده از سرنگ های خودکار قابل تنظیم می توان جمعیت زیادی از پرندگان را در مدت زمان مشخص واکسینه کرد و ایمنی طولانی مدت ایجاد کرد. در این روش واکسیناسیون از سرسوزن های ۱۸ یا ۱۹ استفاده می گردد. طول سوزن بسته به جثه پرنده بین ۶ تا ۱۲ میلی متر می باشد.

واکسن برونشیت عفونی مرغ
واکسن برونشیت عفونی مرغ

روش تلقیح در نسوج بال : این روش برای تلقیح واکسن آبله بکار می رود ولی می توان برای واکسن های آنسفالومیلیت، پاستورلوز و ….. نیز استفاده کرد. سوزن ها دارای دو تیغه می باشند که بر روی هر یک از تیغه ها یک شیار وجود دارد و باعث می شود که واکسن در دو نقطه تلقیح شود. برای رقیق کردن آن از آب به میزان ۱۱ میلی لیتر و گلیسرین به میزان ۱ میلی لیتر برای هر ۱۰۰۰ دز واکسن استفاده می شود. سوزن مربوطه باید به اندازه کافی در محلول واکسن فرو رود تا شیارهای آن کاملاً از محلول پر شود.
روش آشامیدنی : (اقتصادی ترین، ساده ترین ( با حداقل استرس ) و آسان ترین روش از نظر امکانات و تجهیزات و نیروی کار مورد نیاز ) می باشد. برای واکسن های زنده مثل گامبورو، آنسفالومیلیت که بافت هدف ویروس دستگاه گوارشی است روش کاملاً مناسبی است. در این روش احتمال خطا بالا بوده و تعداد پرندگان واکسن نخورده می تواند زیاد باشد.

نکاتی که در این روش باید مورد توجه قرار گیرد :
۱- بسته به شرایط اب و هوایی و سن طیور، آب را به مدت یک تا دو ساعت قطع می کنند.
۲- اب مورد استفاده برای واکسیناسیون نباید حاوی مواد دارویی، کلر و سایر مواد ضد عفونی کننده باشد.
۳- آب مورد استفاده برای هر ۱۰۰۰ دز واکسن بسته به سن پرنده و شرایط اب و هوایی از ۱۵ تا ۵۰ لیتر ممکن است متغیر باشد، هدف رسیدن تمام پرندگان به دز مناسبی از واکسن بر اساس آب مصرفی است.
۴- برای حفاظت از ویروس های واکسن و رفع بقایای احتمالی مواد پاک کننده و یون های فلزات سنگین، میزان ۱ تا ۳ درصد شیر خشک نیم ساعت قبل از حل کردن واکسن در آب اضافه می شود.
۵- شستن مسیر لوله های آبخوری، زنگوله های آبخوری و….. بسیار ضروری است و فیلتر فشار شکن در سیستم نیپل از مدار خارج می شود.
۶- محلول واکسن باید در فاصله زمانی مناسب مصرف شود که بستگی به نوع واکسن دارد.( بین یک تا دو ساعت در واکسن نیوکاسل و حداکثر ۴ ساعت در گامبورو)

دستگاه جوجه کشی 126 تایی
دستگاه جوجه کشی ۱۲۶ تایی

روشهای واکسیناسیون در کلیه طیور

روشهای واکسیناسیون در کلیه طیور

روش اسپری

این روش در واکسن های زنده در جوجه های به سن یک یا چند روزه و پرندگان مسن تر استفاده می شود.

واکسیناسیون اولیه به طریق اسپری
واکسیناسیون اولیه به طریق اسپری

نکاتی که در این روش باید مورد توجه قرار گیرد :
۱. بهتر است در فصول گرم اسپری در ساعت اول صبح و یا شب که هوا خنک تر است.
۲. توصیه می شود که مخزن واکسن دستگاه انسپری را از جنس پلاستیک انتخاب نمائید.
۳. تجهیزات بکار رفته در عملیات اسپری و آماده سازی محلول واکسن باید اختصاصی، باشند و نباید برای انجام فعالیت های دیگر از آنها استفاده شود.
۴. در هنگام اسپری سیستم های هواده مثل هیترها و هواکش ها خاموش، پنجره ها بسته و نور سالن به حداقل میرسد.
۵. مقدار آب مورد نیاز برای هر ۱۰۰۰ دز واکسن به نوع و سن گله و دستگاه اسپری بستگی دارد. بطور کلی برای هر ۱۰۰۰ جوجه یکروزه ۳۰۰ الی ۵۰۰ میلی لیتر آب در نظر می گیرند. در مرغ های مسن آب مصرفی به ۵۰۰ میلی لیتر می رسد.
۶. ذرات پراکنده شده در واکسن باید بین ۸۰ تا ۱۸۰ میکرون قطر داشته باشند. قطرات درشت تر سنگین شده و سقوط می کنند و قطرات ریزتر تبخیر خواهند شد.
۷. از روش اسپری برای تجویز واکسن ها بخصوص برونشیت در داخل کار تن جوجه در سن یکروزگی استفاده می شود. انتقال واکسن در داخل کار تن به خاطر نزدیکی جوجه ها با تماس فیزیکی بهتر انجام می شود. اسپری از ارتفاع ۳۰-۲۰ سانتیمتری انجام شده و جوجه ها ۱۵-۱۰ دقیقه بعد از واکسیناسیون در داخل کار تن می مانند.
۸. رطوبت توصیه شده در زمان اسپری ۷۵ درصد می باشد. پایین بودن رطوبت نسبی در سالن می تواند سبب کاهش اندازه ذرات شده و فعالیت تبخیر ذرات را تشدید نماید.
۹. غبار حاصل از انجام عملیات اسپری باید به طور یکنواخت در سالن پخش شود.

در این مقاله از سایت جوجه کشی دات کام روش های مختلف واکسیناسیون طیور را شرح دادیم. اگر در این زمینه به اندازه کافی تجربه ندارید حتما از یک دامپزشک کمک بگیرد تا به هنگام واکسیناسیون به جوجه ها شوک و یا استرس بیش از حد وارد نشود.
[recent_posts num="2" offset="2"]

دسته‌بندی بیماری های پرندگان و طیور
اشتراک گذاری
نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با کارشناسان فروش کارخانه
سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

ورود به سایت