علائم ویروس جی

نشانه های بیماری ویروسی جی در مرغ - سایت جوجه کشی دات کام

علائم ویروس جی

علائم ویروس جی بسیار معمول است. بنابراین در این وضعیت انتخاب واکسن مناسب و برنامه زمان بندی واکسن بسیار مهم است. اگر سایر ویروسهای سرکوب کننده ایمنی از قبیل ویروس گامبرو، رئوویروس و عامل کم خونی جوجه وجود داشته باشد در این شرایط مرغهای مادر تومورهای بیشتر و تلفات بیشتری را نشان خواهند داد.

بسیاری از سموم موجب اختلال در واکنش ایمنی میشوند و همچنین می توانند عامل افزایش تلفات در پرنده های آلوده به ویروس جی باشند. به دلیل اینکه بیماری میتواند مختص سویه خاصی باشد، یا حداقل میزان بروز آن در بعضی از خطوط ژنتیکی بیشتر میباشد منطقی است وقتیکه از لحاظ تجارتی تلاقی سویه ها مد نظر قرار می گیرد نیمچه ها و جوجه خروسها به طور مجزا پرورش یابند.

به نظر می رسد پرنده ها تا سن ۶ هفتگی استعداد بیشتری به آلودگی از طریق انتقال افقی داشته باشند، در نتیجه پرورش مجزای جنسها حداقل تا سن ۶ الی ۸ هفتگی به منظور توقف انتشار بیماری از جنس آلوده به جنس غیر آلوده توصیه میشود. در زمان واکسیناسیون میبایست سوزنها به طور مرتب تعویض شوند و سوزنهای مجزا برای نیمچه ها و جوجه خروسها استفاده شود.

همچنین مشخص شده است که در حضور ویروس رتیکولواندوتلیال بروز تومور وخیم تر می شود که در گذشته این ویروس موجب آلودگی واکسنهای زندهای که سازندگان واکسن از جنینهای آلوده به عنوان محیط کشت استفاده می کردند ( به عنوان مثال آبله طیور ) شده بود. به طور معمول ایمنی زیستی باید برای این مرغهای مادر حساس در حد بهینه باشد.

دستگاه جوجه کشی مخصوص شترمرغ 24 تایی
دستگاه جوجه کشی شترمرغی ۲۴ تایی

تأثیر ویروس جی بر جوجه های گوشتی

تحقیقات گستردهای در مورد تأثیر ویروس جی بر جوجه های گوشتی تجاری انجام شده است. یقینا ژن ev21 با منشاء داخلی در ارتباط با ژن پر در آوری با سرعت بالا بوده و لوکوز النفوئید را کد می نماید که موجب عملکرد ضعیف مرغهای مادر میشود. تأثیر ویروس جی با منشاء داخلی بر عملکرد مرغ های مادر مستقل از تولید تومور و تلفات بوده گرچه این مسئله به روشنی تأیید نشده است. بر اساس بعضی گفته ها در جوجه های گوشتی تجاری حاصل از گله های آلوده تلفات اولیه بالاتر بوده و یکنواختی وزن جوجه ها اندکی کمتر است.

 فلجی

بر اساس بررسیهای اخیر در آمریکای شمالی، فلجی ناشی از دلایل مختلف، علت اصلی (۲۰ درصد) حذف و یا تلفات در گله های مرغ مادر گوشتی بوده است. در بین عوامل مختلف دو عامل بسیار معمول فلجی، آرتریت ویروسی و عفونت استافیلوکو کی است. آرتریت ویروسی توسط آلودگی رئوویروس ایجاد می شود که غالبا در پرنده های بسیار جوان در هفته های اول زندگی بروز می کند.

در زمان شروع آلودگی، علائم معدودی توسط جوجه ها نشان داده میشود و با گذشت زمان مقاومت توسعه مییابد. با این وجود آلودگی اولیه منجر به مهاجرت ویروس به رباطهای پا میشود و اکثر مشکلات در هنگام انتقال نیمچه ها به آشیانه های تخمگذاری مشاهده میشود. انتقال فیزیکی، افزایش وزن بدن و تنش اضافی بر رباطها توسط پرش پرنده بر روی نرده یا لانه ها فشار اضافی بر روی رباط ضعیف شده وارد آورده که در نهایت موجب پارگی آن خواهد شد.

با پاره شدن و جدا شدن رباط پرنده روی زانوی خود مینشیند. این وضعیت فیزیکی غیر قابل برگشت بوده و پرنده به سرعت در وضعیتی قرار می گیرد که در شرایط محیطی آشیانه پرورش مرغ مادر قادر به رقابت نخواهد بود.

واکسیناسیون گله

راه حل دراز مدت این قضیه واکسیناسیون گله های اجداد یا مادر در سن یک روز گی بر اساس رئوویروس موجود در منطقه مورد نظر میباشد. آنتی بادی مادری، که توسط واکسیناسیون گله های اجداد تولید میشود غالبا برای محافظت از جوجه ها در مناطقی که احتمال بروز بیماری پائین است کافی میباشد.

در مناطقی که احتمال بروز بیماری بالا است و رئوویروس موجب مشکل فلجی در مرغهای مادر جوان میشود، توصیه می گردد که جوجه های مادر تجارتی در سن یک روزگی واکسینه شوند. نیمچه های مرغ مادر را می توان به منظور انتقال آنتی بادی به جوجه های گوشتی تجارتی نیز واکسینه نمود. انتشار آلودگی رئوویروس عمدتا افقی است اما انتقال عمودی از طریق تخم مرغ نیز صورت می گیرد که موجب حفظ آلودگی میشود.[recent_posts num="2" offset="2"]

دسته‌بندی بیماری های پرندگان و طیور
اشتراک گذاری
نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با کارشناسان فروش کارخانه
سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

ورود به سایت